23 lutego 2020.w Opolu odbyły się uroczystości z okazji 97.rocznicy powołania I dzielnicy Związku Polaków w Niemczech - "oddanie hołdu Rodłakom" - jak o sobie mówią potomkowie przedwojennych działaczy Związku Polaków w Niemczech. Organizatorem podniosłego wydarzenia były władze miasta Opola na czele z Prezydentem Arkadiuszem Wiśniewskim i Przewodniczącym Rady Miasta Łukaszem Sowadą. Mszę św. celebrowaną przez Jego Ekscelencję Ks. Biskupa Pomocniczego Diecezji Opolskiej Pawła Stobrawę w katedrze p.w. Podwyższenia Krzyża Świętego i następnie złożeniem wieńców i kwiatów przez delegacje pod pomnikiem Bojownikom o Polskość Śląska Opolskiego, rozpoczęło się to upamiętnienie założenia I dzielnicy ZPwN w Opolu.

Potem zaproszeni goście, w tym klubowicze Rodła z  Berlina, Berlina-Brandenburgii (GP), Opola, oraz organizatorzy, udali się na Spotkanie Okolicznościowe w opolskim ratuszu w sali im. Karola Musioła. Prezes Klubu Rodło mgr Henryk Wierny wspólnie z prof.Franciszkiem Markiem wręczyli legitymacje nowym członkom klubu Rodło Opole. Dziadek pana profesora  jak i ojciec  byli aktywnymi działaczami na rzecz powrotu Górnego Śląska do Polski. Ojciec  walczył w Powstaniu Śląskim. Jak podkreślił prelegent ,”zauważywszy, że Śląsk przez ponad sześćset lat był poza Polską, to można mówić o prawdziwym fenomenie na skalę światową ,że ci Ślązacy przez tyle pokoleń potrafili uratować tożsamość, a przede wszystkim nadzieję, że Polska na Śląsk  powróci".

Swoje przemówienia do publicznoćci wygłosił też senator Jerzy Czerwiński z PiS i była senator Ziemi Opolskiej prof. Dorota Somonides. Patriotyczny i bardzo przejmujący był montaż słowno-muzyczny w wykonaniu  uczniów  szkół opolskich. Bardzo interesujący poparty sugestywnymi planszami ,który  zapewne na zawsze pozostanie w pamięci uczestników uroczystości był wykład o Rodłakach ,który wygłosił pan dr  Bartosz Kuświk,dyrektor Państwowego Instytutu Naukowego-Instytutu Śląskiego w Opolu.Należą się wielkie podziękowania dla organizatorów uroczystości, także za okazały poczęstunek.

Przed II wojną światową tak w Republice Weimarskiej jak i zbrodniczej III Rzeszy istniała uznana Mniejszość Polska, licząca ok.1,5 mln ,jej reprezentantem był Związek Polaków w Niemczech ,powołany 27.08.1922 roku, a oficjalnie zarejestrowany 3.12.1922 roku na podstawie prawa pruskiego,w Republice Weimarskiej. Organizacja została zdelegalizowana, a jej majątek skonfiskowany dekretem zbrodniarza wojennego Hermana Göringa z 27.02.1940 roku.

W dniu 6 marca 1938 roku w Berlinie na I Kongresie Polaków, z udziałem ponad 5 tyś delegatów, ogłoszono Pięć Prawd Polaków, co stanowiło podstawę ideową funkcjonowania Związku Polaków w Niemczech.

1. Jesteśmy Polakami,
2. Wiara ojców naszych jest wiarą naszych dzieci,
3. Polak Polakowi bratem,
4. Co dzień Polak narodowi służy,
5. Polska matka naszą. Nie wolno mówić o matce źle.

Już na początku wojny, działacze ZPwN, na podstawie wcześniej przygotowanych list proskrypcyjnych, zostali masowo aresztowani przez gestapo ,policję polityczną III Rzeszy lub SS, zbrodnicze formacje hitlerowskie.Część członków ZPwN mordowana była od razu przez gestapo lub SS, pozostałych spotykały różnorakie represje, najszęściej wysyłka do niemieckich obozów koncentracyjnych. Już 23 września 1940r. do kobiecego,niemieckiego obozu koncentracyjnego KL Ravensbrück,Niemcy wysłali pierwszy transport więźniarek politycznych, nie-Niemek, z których większość stanowiły działaczki ZPwN, nauczycielki i harcerki. Warto podkreślić, że obecnie demokratyczne władze RFN nie uznają Mniejszości Polskiej, mimo, że Polacy i Polonia w RFN liczą sobie ponad 2 mln osob i są drugą co do liczebności po Turkach grupą narodowościwą w Niemczech.

Józef Galiński